Netheid in Ternat: niet alleen hondenpoep ... maar dat was toch een begin
19 September 2012
In "de vragende partij" , een initiatief van de VRT om kiezers hun vragen en opmerkingen te laten stellen, wordt - terecht - geklaagd over het gebrek aan vuilnisbakken en netheid. We deden de voorbije jaren met sp.a groen (vroeger GRAS) al veel voorstellen rond netheid. Op ons voorstel keurde de gemeenteraad een reglement goed tegen "hondenpoep op de stoep". De poepzakjes zijn al goed ingeburgerd. De speciale vuilbakjes en de hondentoiletten zijn ondertussen verdwenen.Het systeem van peters en meters die de vuilbakjes aan speelpleinen en andere plaatsen leegmaken en hiervoor een aantal gratis vuilniszakken krijgen, moet nieuw leven worden ingeblazen. Voldoende zakken geven om de peters en meters niet te ontmoedigen is wel de boodschap, zegt Tony Steens, die zelf aan zo'n pleintje woont en wiens ouders jarenlang peter waren.
Maar het gaat ook om meer zo kun je lezen in het artikeltje hieronder dat Bob Rakké van GRAS in 2006 schreef :
BEWUSTMAKING IS DE BOODSCHAP
Tijdens de wandeling met de hond gezien, dat Ternat weer eens wordt opgefleurd met bordjes. Vijftig euro boete voor hondenpoep! En al wandelend van bordje naar huis heb ik eens wat beter dan anders gelet op wat er zo allemaal op de stoep en in de berm lag. Géén hondenpoep, dus. Wél sigarettenpakjes, platgewalste bierblikjes, wieldoppen, plastic flessen, stabilisé, bouwafval en glas (wat poep is voor de mens, is glas voor de hond!). Kan toeval zijn, maar toch ? .
Laat het duidelijk zijn: ook voor mij geen poep op de stoep. Of op welke plek dan ook waar de mens normaal gesproken voetstappen zet. En wie een hond dagelijks uitlaat en goed in de gaten houdt, weet drommels goed of er iets en - zo ja - wat in aantocht is. Het 'baasje' mag bij overtreding dan ook gerust enige ferme tikken krijgen met de stok, die we dan eens niet voor de hond hebben gevonden. Wat dat betreft heb je met mij geen discussie.
Wat het beest niet in zijn of haar kop haalt, doet de mens echter wel. En verhoudingsgewijs hebben we het dan over een veel grotere plaag. Het is minstens even antisociaal als die dampende drol op de stoep! En in tegenstelling tot het openlijk gedrag van de hond gebeurt het meestal stiekem. Want wat niet weet, dat niet deert. De uitwerpselen variëren van leeg colablikje tot gebarsten toiletpot, van sigarettenpakje via bouwafval tot frituurvet in de rioolput. En ironisch genoeg valt dit wandelaars met honden meer op dan bestuurders van snelle auto's of fietsen. Het heet zwerfvuil.
Sta 's winters, als het 's nachts lekker gevroren heeft en er weinig of geen wind staat, eens vroeg op, om een uur of zes. Ga wandelen door een woonwijk. Gegarandeerd dat je minstens tien auto's met draaiende motoren zonder chauffeur tegenkomt. Die laatste zit lekker binnen, achter zijn of haar kopje koffie. En ondertussen blaast de opwarmende auto allerlei uitlaatgassen de lucht in. Leve Kyoto!
Rijd daarna eens op de fiets door Ternat. Neem vooral een forse fietstas mee. En verzamel al die bordjes die jou richting Jef en Juul of Sandra en Pierre wijzen, of naar weet ik veel welke organi-satie die een of ander feestje of eetkermis geeft. Beter gezegd 'gaf', want de bordjes hangen of staan er máánden later nog. Of die wegbeschildering '50', verwijzend naar een bewoner die Abraham heeft gezien, maar het daarna vertikte om stoep en straat voor zijn deur schoon te maken. De hond kun je dat allemaal toch moeilijk aanrekenen.
Zowel zakjes- als bordjesinitiatief zijn zeker goedbedoeld en hebben mijn steun. Er ontbreekt echter opnieuw een duidelijke koppeling met de problematiek van de rest van de troep. Daar wordt - voorlopig, toch - over gezwegen.
Dat al het voorgaande niet mag, staat ongetwijfeld in een of ander reglement of omzendbrief. Maar nu opnieuw een gezicht - en een kop - aan een deel van de rotzooi is gegeven, blijf ik met een ongemakkelijk gevoel zitten. Namelijk dat de rest van de mensheid - laten we maar zeggen onbewust - verder kan gaan met achteloos en onverantwoord storten, lozen, wegwerpen, blazen, ophangen en schilderen. De hond is immers de dader, want het bordje is duidelijk.
Een wat eenzijdige en vage conclusie uit het CLIP-project van enige jaren geleden was, dat vooral 'groepen jongeren' voor zwerfvuil verantwoordelijk zijn. Wie is de dader? De butler, tuinman of wie dan ook is inderdaad moeilijk te vatten, onzichtbaar, ligt op het spreekwoordelijk kerkhof. De traditionele zondebok binnen de samenleving moet er echter zijn: de hond en zijn of haar baasje dan maar. Uiteraard een zeer beperkte groep, dat hoort bij zondebokken, en het is inderdaad altijd hetzelfde clubje mannen, vrouwen en honden dat ik tegenkom.
Bewustmaking is de boodschap. Van kinderen, jongeren én volwassenen! En daar moeten gemeentebestuur en inwoners samen voor gaan. Desnoods met boetes en bordjes, maar daarop dan graag eens een ander liedje dan dat eeuwige hondenpoepverhaal. Ik was dan ook zeer content met de mediaberichten over sigarettenpeuken in Mortsel. Eindelijk!
Hóe we er verder voor gaan, is een volgend paar mouwen. Het zal energie, moeite, politieke moed en geld kosten. In ieder geval méér dan voor een paar bordjes. Maar het is té simpel om de hond altijd maar weer symbool te laten staan voor de rotzooi, die de straten, wandelwegen, bermen en waterlopen van Ternat 'siert'.
Bob Rakké, Kerkstraat 57, 1742 Ternat
en eigenaar van een hond.